نیایش
خدایا،
به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ،
بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است، حسرت نخورم
و مردنی عطا کن که بربیهودگی اش، سوگوار نباشم.
بگذار تا آن را من، خود انتخاب کنم،
اما آنچنان که تو دوست داری
"چگونه زیستن" را تو به من بیاموز،
"چگونه مردن" را خود خواهم آموخت!
[ یادداشت ثابت - سه شنبه 92/3/22 ] [ 8:0 عصر ] [ نگین ]
نظر